وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا1
Bij de zon en haar morgenlicht!
وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا2
Bij de maan, wanneer zij haar volgt!
وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا3
Bij de dag, wanneer zij hem beschijnt!
وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا4
Bij de nacht, wanneer hij haar bedekt!
وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا5
Bij de hemel en wie hem heeft gebouwd!
وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا6
Bij de aarde en wie haar heeft uitgespreid!
وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا7
Bij een ziel en wie haar heeft gevormd!
فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا8
En die haar toen haar zondigheid en haar godvrezendheid heeft ingegeven!
قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّاهَا9
Wel gaat het wie haar loutert.
وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا10
Maar teleurgesteld wordt wie haar laat verkommeren.
كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا11
De Thamoed hebben het in hun onbeschaamdheid geloochend,
إِذِ انبَعَثَ أَشْقَاهَا12
toen de ellendeling onder hen opstond.
فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْيَاهَا13
Toen zei Gods gezant tot hen: “Pas op met Gods kameelmerrie en haar tijd om te drinken.”
فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُم بِذَنبِهِمْ فَسَوَّاهَا14
Maar zij betichtten hem van leugens en sneden haar hielpezen door. Toen vernietigde hun Heer hen om hun zonden en maakte hen met de grond gelijk
وَلَا يَخَافُ عُقْبَاهَا15
en Hij vreesde de gevolgen niet.
