Soera 90 – Al-Balad – De Stad – البلد

لَا أُقْسِمُ بِهَٰذَا الْبَلَدِ 1

Nee toch! Ik zweer bij deze stad!

وَأَنتَ حِلٌّ بِهَٰذَا الْبَلَدِ 2

Bij deze stad waarin jij woonachtig bent!

وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَ 3

Bij een vader en wat hij verwekt heeft!

لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِي كَبَدٍ 4

Wij hebben de mens toch in benardheid geschapen.

أَيَحْسَبُ أَن لَّن يَقْدِرَ عَلَيْهِ أَحَدٌ 5

Denkt hij dan dat niet één iets tegen hem vermag?

يَقُولُ أَهْلَكْتُ مَالًا لُّبَدًا 6

Hij zegt: "Ik heb een aanzienlijk vermogen verbruikt."

أَيَحْسَبُ أَن لَّمْ يَرَهُ أَحَدٌ 7

Denkt hij dan dat niet één hem zag?

أَلَمْ نَجْعَل لَّهُ عَيْنَيْنِ 8

Hebben Wij voor hem niet twee ogen gemaakt

وَلِسَانًا وَشَفَتَيْنِ 9

en een tong en twee lippen?

وَهَدَيْنَاهُ النَّجْدَيْنِ 10

En hebben Wij hem niet de twee wegen gewezen?

فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ 11

Toch is hij de steile weg niet ingeslagen.

وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْعَقَبَةُ 12

En hoe kom jij te weten wat de steile weg is?

فَكُّ رَقَبَةٍ 13

Vrijlating van een slaaf

أَوْ إِطْعَامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ 14

of voedsel geven op een dag van hongersnood

يَتِيمًا ذَا مَقْرَبَةٍ 15

aan een wees uit de verwantschap

أَوْ مِسْكِينًا ذَا مَتْرَبَةٍ 16

of aan een arme behoeftige.

ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ 17

En verder, dat hij behoort tot hen die geloven, die elkaar tot volharding aanmanen en die elkaar tot barmhartigheid aanmanen.

أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ 18

Dat zijn zij die aan de rechterkant staan.

وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ 19

Maar zij die aan Onze tekenen geen geloof hechten, zij zijn het die aan de linkerkant staan,

عَلَيْهِمْ نَارٌ مُّؤْصَدَةٌ 20

zij worden door een vuur omsloten.