وَالْفَجْرِ1
Bij de dageraad!
وَلَيَالٍ عَشْرٍ2
Bij tien nachten!
وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ3
Bij even en oneven!
وَاللَّيْلِ إِذَا يَسْرِ4
Bij de nacht wanneer hij afloopt!
هَلْ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٌ لِّذِي حِجْرٍ5
Is dat zo geen eed voor wie verstand heeft?
أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ6
Heb jij niet gezien hoe jouw Heer met de \’Aad gehandeld heeft?
إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ7
Met Iram van de pilaren,
الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِي الْبِلَادِ8
zoals er in het land nooit geschapen waren?
وَثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ9
En de Thamoed die de rotsen in de vallei uithieuwen?
وَفِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتَادِ10
En met Fir\’aun van de tentpinnen?
الَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلَادِ11
Die allen onbeschaamd in het land optraden?
فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسَادَ12
En die toen steeds meer verderf brachten?
فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ13
Toen liet God de gesel van de bestraffing over hen heen gaan.
إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ14
Jouw Heer ligt in de hinderlaag.
فَأَمَّا الْإِنسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ15
Maar de mens zegt, wanneer zijn Heer hem op de proef stelt en hem dan mild behandelt en een aangenaam leven geeft: “Mijn Heer heeft mij mild behandeld.”
وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ16
Maar als Hij hem op de proef stelt en hem dan zijn levensonderhoud beperkt dan zegt hij: “Mijn Heer heeft mij vernederd.”
كَلَّا ۖ بَل لَّا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ17
Welnee, maar jullie behandelen de wees niet mild.
وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ18
En jullie sporen elkaar niet aan de behoeftige voedsel te geven.
وَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلًا لَّمًّا19
Jullie verteren het erfdeel gretig.
وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا20
Jullie zijn volkomen verzot op bezit.
كَلَّا إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا21
Maar nee, wanneer de aarde tot gruis vergruisd wordt
وَجَاءَ رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا22
en jouw Heer en de engelen komen, in rij na rij,
وَجِيءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ ۚ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ وَأَنَّىٰ لَهُ الذِّكْرَىٰ23
en op die dag de hel gebracht wordt, op die dag laat de mens zich vermanen. Maar wat moet hij dan met de vermaning?
يَقُولُ يَا لَيْتَنِي قَدَّمْتُ لِحَيَاتِي24
Hij zegt: “Ach, had ik voor mijn leven maar voorzorgsmaatregelen genomen.”
فَيَوْمَئِذٍ لَّا يُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ25
Maar op die dag is er niet een die bestraft zoals Hij
وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ26
en niet een die in de boeien slaat zoals Hij.
يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ27
“O ziel die rust gevonden heeft,
ارْجِعِي إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً28
keer tevreden en met welgevallen aanvaard terug naar jouw Heer.
فَادْخُلِي فِي عِبَادِي29
En treed binnen te midden van Mijn dienaren
وَادْخُلِي جَنَّتِي30
en treed binnen in Mijn tuin.”
