إِذَا السَّمَاءُ انفَطَرَتْ1
Wanneer de hemel splijt.
وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انتَثَرَتْ2
En wanneer de sterren verstrooid worden.
وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ3
En wanneer de zeeën opengebroken worden.
وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ4
En wanneer de graven omgewoeld worden.
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ5
Dan weet een ziel wat zij vroeger en later gedaan heeft.
يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ6
O mens, wat heeft jou begoocheld aangaande jouw voortreffelijke Heer,
الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ7
die jou geschapen heeft, dan gevormd en dan evenwichtig gemaakt?
فِي أَيِّ صُورَةٍ مَّا شَاءَ رَكَّبَكَ8
In welke vorm Hij het wilde heeft Hij jou samengesteld.
كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ9
Maar nee, jullie loochenen toch het oordeel.
وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ10
Maar er zijn bewaarders voor jullie,
كِرَامًا كَاتِبِينَ11
voortreffelijke, die opschrijven,
يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ12
die weten wat jullie doen.
إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ13
De vromen verkeren in gelukzaligheid,
وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ14
maar de overtreders zijn in het hellevuur.
يَصْلَوْنَهَا يَوْمَ الدِّينِ15
Daarin braden zij op de oordeelsdag.
وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِينَ16
Zij kunnen het niet ontgaan.
وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ17
En hoe kom jij te weten wat de oordeelsdag is?
ثُمَّ مَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ18
Nog eens, hoe kom jij te weten wat de oordeelsdag is?
يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِّنَفْسٍ شَيْئًا ۖ وَالْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِّلَّهِ19
Op de dag waarop niemand iets voor een ander kan uitrichten. Op die dag heeft God het bevel.
