عَبَسَ وَتَوَلَّىٰ1
Hij fronste en keerde zich af
أَن جَاءَهُ الْأَعْمَىٰ2
toen de blinde man bij hem kwam.
وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّىٰ3
Maar hoe kun jij het weten, misschien dat hij zich loutert
أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ الذِّكْرَىٰ4
of zich Iaat vermanen, zodat de vermaning hem baat.
أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَىٰ5
Maar de zelfgenoegzame rijke
فَأَنتَ لَهُ تَصَدَّىٰ6
aan hem wijd je alle tijd.
وَمَا عَلَيْكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ7
Toch deert het jou niet dat hij zich niet loutert.
وَأَمَّا مَن جَاءَكَ يَسْعَىٰ8
Maar wie op jou toe komt snellen
وَهُوَ يَخْشَىٰ9
en daarbij vol vrees is,
فَأَنتَ عَنْهُ تَلَهَّىٰ10
aan hem schenk jij geen aandacht.
كَلَّا إِنَّهَا تَذْكِرَةٌ11
Nee toch, zij zijn een vermaning!
فَمَن شَاءَ ذَكَرَهُ12
Dus, wie wil denkt eraan,
فِي صُحُفٍ مُّكَرَّمَةٍ13
[geschreven als zij zijn] op vereerde bladen,
مَّرْفُوعَةٍ مُّطَهَّرَةٍ14
die verheven zijn en reingemaakt,
بِأَيْدِي سَفَرَةٍ15
met de hand van schrijvers,
كِرَامٍ بَرَرَةٍ16
die edel zijnen vroom.
قُتِلَ الْإِنسَانُ مَا أَكْفَرَهُ17
De mens kan doodvallen, ondankbaar als hij is.
مِنْ أَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُ18
Waaruit heeft Hij hem geschapen?
مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ19
Uit een druppel heeft Hij hem geschapen en toen heeft Hij zijn maat bepaald.
ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ20
Dan heeft Hij de weg voor hem gebaand.
ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ21
Dan laat Hij hem sterven en begraaft hem.
ثُمَّ إِذَا شَاءَ أَنشَرَهُ22
Dan, wanneer Hij wil, wekt Hij hem op.
كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَا أَمَرَهُ23
Welnee, hij heeft nog niets uitgevoerd van wat Hij geboden heeft.
فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ إِلَىٰ طَعَامِهِ24
De mens moet maar eens zijn voedsel bekijken.
أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا25
Dat Wij het water in gutsen uitgieten,
ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا26
dan de aarde in voren openbreken
فَأَنبَتْنَا فِيهَا حَبًّا27
en dan erin laten ontspruiten: graan,
وَعِنَبًا وَقَضْبًا28
wijnstokken en voedergewassen,
وَزَيْتُونًا وَنَخْلًا29
olijfbomen en palmen,
وَحَدَائِقَ غُلْبًا30
in dichtbegroeide boomgaarden,
وَفَاكِهَةً وَأَبًّا31
vruchten en foerage,
مَّتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ32
als vruchtgebruik voor jullie en jullie vee.
فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ33
En wanneer dan de overdonderende komt
يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ34
op de dag dat de man voor zijn broer vlucht
وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ35
en voor zijn vader en zijn moeder
وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ36
en voor zijn metgezellin en zijn zonen,
لِكُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ37
op die dag heeft elk van hen een zaak die hem bezighoudt.
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُّسْفِرَةٌ38
Gezichten zullen er op die dag stralend zijn,
ضَاحِكَةٌ مُّسْتَبْشِرَةٌ39
lachend en verheugd.
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌ40
En gezichten zullen er op die dag zijn met stof erop
تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ41
en met grauwheid overdekt.
أُولَٰئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ42
Dat zijn zij, de ongelovigen, de overtreders.
