لَا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ1
Niet dan? Ik zweer bij de opstandingsdag!
وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ2
Niet dan? Ik zweer bij de ziel die zichzelf verwijten maakt!
أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَلَّن نَّجْمَعَ عِظَامَهُ3
Rekent de mens erop dat Wij zijn beenderen niet bijeen zullen brengen?
بَلَىٰ قَادِرِينَ عَلَىٰ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُ4
Zeker, Wij zijn in staat om zijn vingertoppen te vormen.
بَلْ يُرِيدُ الْإِنسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ5
Maar de mens wenst er maar op los te leven.
يَسْأَلُ أَيَّانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ6
Hij vraagt wanneer de opstandingsdag zal zijn.
فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ7
Wanneer dan de ogen verblind worden
وَخَسَفَ الْقَمَرُ8
en de maan wordt verduisterd
وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ9
en de zon en de maan worden samengevoegd,
يَقُولُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ10
op die dag zal de mens zeggen: “Waar is een toevluchtsoord?”
كَلَّا لَا وَزَرَ11
Welnee, er is geen schuilplaats.
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ12
Bij jouw Heer is op die dag de verblijfplaats.
يُنَبَّأُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ13
Aan de mensen zal op die dag worden meegedeeld wat zij vroeger en later gedaan hebben.
بَلِ الْإِنسَانُ عَلَىٰ نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ14
Ja zeker, de mens zal een duidelijk bewijs tegen zichzelf zijn,
وَلَوْ أَلْقَىٰ مَعَاذِيرَهُ15
ook al draagt hij zijn verontschuldigingen aan.
لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ16
Beweeg niet je tong ermee om je ermee te haasten.
إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ17
“Voorwaar, het is aan Ons hem te doen bewaren en hem voor te doen dragen.
فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ18
Wanneer Wij hem dan hebben doen voordragen, volg dan zijn voordracht.
ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُ19
Vervolgens is het Ons verantwoordelijkheid om het te verduidelijken.”
كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ20
Maar nee, jullie beminnen het snel voorbijgaande
وَتَذَرُونَ الْآخِرَةَ21
en veronachtzamen het hiernamaals.
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ22
Stralende gezichten zijn er op die dag
إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٌ23
die naar hun Heer kijken.
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ24
En grijnzende gezichten zijn er op die dag
تَظُنُّ أَن يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ25
die wel vermoeden dat hun iets ontzettends wordt aangedaan.
كَلَّا إِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَ26
Ja zeker, wanneer [door de levensadem] het sleutelbeen bereikt wordt
وَقِيلَ مَنْ ۜ رَاقٍ27
en er gezegd wordt: “Wie kan bezweren?”
وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ28
en [de betrokkene] vermoedt dat het het afscheid is
وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ29
en de benen over elkaar gelegd zijn,
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ30
op die dag wordt men naar jouw Heer gedreven.
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ31
Hij dacht immers dat het niet waar was en bad de salaat niet!
وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ32
Maar hij loochende het en keerde zich af.
ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰ أَهْلِهِ يَتَمَطَّىٰ33
Toen ging hij snoevend naar zijn familie.
أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ34
Wacht maar jij, wacht maar,
ثُمَّ أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ35
En nog eens: Wacht maar jij, wacht maar.
أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَن يُتْرَكَ سُدًى36
Rekent de mens erop dat hij ongemoeid gelaten wordt?
أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِّن مَّنِيٍّ يُمْنَىٰ37
Was hij niet een druppel zaad dat werd uitgestort?
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ38
Daarna was hij een bloedklonter. Toen schiep Hij, vormde
فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَىٰ39
en maakte er de twee geslachten uit: het mannelijke en het vrouwelijke.
أَلَيْسَ ذَٰلِكَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَن يُحْيِيَ الْمَوْتَىٰ40
Is dat niet Hij die in staat is de doden levend te maken?
mooi
AllahuAkbar