Soera 100 – Al-Adiyat – De Renners (Paarden) – العاديات

وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا 1

Bij de hijgende, dravende paarden.

فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا 2

(Die) dan vonken slaan (met hun hoeven).

فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحًا 3

(Die) dan in de ochtend (de vijand) aanvallen.

فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا 4

(Die) dan daarbij stof opwerpen.

فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا 5

(En) daarna doordringen tot het midden van de gelederen (van de vijand).

إِنَّ الْإِنسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ 6

Voorwaar, de mens is zeker ondankbaar jegens zijn Heer.

وَإِنَّهُ عَلَىٰ ذَٰلِكَ لَشَهِيدٌ 7

En waarlijk, hij getuigt daar zeker van.

وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ 8

En waarlijk, zijn liefde voor het bezit is zeker intens.

أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُورِ 9

Weet hij dan niet (wat hem te wachten staat) wanneer naar buiten wordt gebracht wat zich in de graven bevindt?

وَحُصِّلَ مَا فِي الصُّدُورِ 10

En bekend wordt gemaakt wat zich in de borsten (d.w.z. in de harten) bevindt?

إِنَّ رَبَّهُم بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَّخَبِيرٌ 11

Waarlijk, hun Heer is op die Dag zeker Alwetend over hen.